Voor de installatie 'Homo Desperatus' van Dries Verhoeven heb ik zes maanden mee mogen werken aan de realisatie van 44 witte, gipsen maquettes van de brandhaarden van onze wereld.

 

Iedere vitrine wordt bewoond door een mierenkolonie. Mieren spelen de hoofdrol in deze installatie over het menselijk lijden in de 21e eeuw. In deze installatie loopt de kijker langs de vitrines met natuurgetrouwe schaalmodellen van menselijk leed; de kernreactor in Fukushima, het parlementsgebouw in Kiev, een drugskliniek in Duitsland, een ingestorte kledingfabriek in Bangladesh.

​

De modellen komen tot stand door als eerste een positief te maken op een schaal van 1:250. Door grondig onderzoek te doen via internet en Google Maps ontstaat een zeer natuurgetrouw beeld van de werkelijkheid. De modellen worden vervolgens overgoten met siliconen, waardoor er een dikke mal ontstaat. Deze mal wordt daarna gevuld met gips zodat een volledig gipsen model het resultaat is. Uiteraard gaat er nog veel werk in de kleine details zitten. Niet alles kan namelijk direct uit gips gegoten worden. In dit project heb ik daarom ook veel gewerkt met een 3d printer en lasercutter.